W poszukiwaniu perfekcyjnej mieszanki smaków, niektórzy natrafili na tuzemský rum, wyjątkowy trunek wytwarzany przez naszych południowych sąsiadów – Czechów i Słowaków. Jest to alternatywa dla tradycyjnego rumu, która cieszy się uznaniem zarówno w kuchni, jak i w różnorodnych koktajlach. Podczas gotowania i pieczenia, tuzemský rum dodaje potrawom niepowtarzalnego aromatu i smaku. Jednakże, warto podkreślić, że czeski i słowacki rum nie dąży do zastąpienia oryginału, ale raczej do zaoferowania innej perspektywy smakowej.
Rum jest produkowany głównie z melasy czy soku trzcinowego, które stanowią podstawowy surowiec w produkcji tego alkoholu. Trzcina cukrowa, uprawiana w wielu rejonach tropikalnych, takich jak Karaiby, Ameryka Południowa czy Azja Południowo-Wschodnia, ma długą historię – jej początek sięga Nowej Gwinei. Krzewiące się plantacje trzciny cukrowej sprawiły, że to właśnie Karaiby stały się epicentrum produkcji rumu. Rum, niezależnie od miejsca produkcji, zawsze wiąże się z wykorzystaniem tej rośliny, pod różnymi nazwami: rum, ron czy rhum.
W XVII i XVIII wieku rum stał się kluczowym elementem w jednocześnie brutalnym i zyskownym łańcuchu handlowym znanym jako Trójkąt Rumowy. Ten system handlowy zaczynał się od Ameryki Północnej, gdzie rum wysyłano do Afryki jako środek płatniczy za niewolników. Następnie niewolników transportowano na Karaiby, gdzie pracowali na uprawach trzciny cukrowej, produkowano melasę i stamtąd wracano do Ameryki z nowymi zapasami. *Trójkąt zamykał się dzięki rosnącemu popytowi na rum i cukier, jednak miał ogromne negatywne moralne i społeczne konsekwencje.*
Rum marynarski, nazywany czasem navy rum, odgrywał kluczową rolę w historii brytyjskiej floty. Przez ponad trzy stulecia wydawano marynarzom porcje silnego trunku o mocy blisko 70%. Zwyczaj ten miał istotne znaczenie zdrowotne i morale załogi, która często dodawała go do napojów bogatych w witaminę C, co pomogło zwalczać szkorbut. Dopiero w 1970 roku praktyka ta została zarzucona, ale do dziś w kulturze marynarskiej pozostał mit i romantyzm związany z „grogiem”.
Rum, jako napój kojarzony z wszelkiej maści awanturnikami i piratami, stał się symbolem przygód na morzu. Nie była to tylko wymówka do pijaństwa, ale część infrastruktury handlowej i walutowej pirackiego życia. Stanowił również idealny środek płatniczy w transakcjach nieoficjalnych oraz cel wielu zamachów i skarbców pirackich. Ponadto, dzięki swojej dostępności, używany był podczas wszelkiego rodzaju uroczystości i festiwali organizowanych przez morskich awanturników.
W dzisiejszych czasach rum stał się nieodłącznym elementem kultury kulinarno-alkoholowej na całym świecie. Jego smak i zapach przykuwa uwagę nie tylko w barach i pubach, ale również w kuchniach, gdzie stanowi nieodłączny element wielu deserów i dań. Mimo że tradycyjna metoda wytwarzania rumu pozostaje niezmieniona, różne wariacje i interpretacje tego trunku są dostępne na każdej półce supermarketu. Warto zwrócić uwagę nie tylko na klasyczny biały lub ciemny rum, ale także na różne warianty smakowe, które oferują nowoczesne destylarnie.
