Dość pokrętne lata młodzieńcze cechujące się częstą zmianą szkół kończą się dla Juliusa praktyką kupiecką w Bazylei. Potem kolejnym zajęciem przez dwa lata staje się piastowanie stanowiska wicedyrektora w zakładzie młynarskim w Budapeszcie. Po tej przygodzie Julius Maggi wraca w 1869 do Kempttal. Tu pełen energii przejmuje ojcowską firmę. Młyn nie jest jednak w dobrej kondycji. Pracuje w oparciu o prymitywną technologię rozbijania młotem ziarna na mąkę. W dodatku rzemiosło to zanika. Branża znajduje się w trudnej sytuacji technicznej i gospodarczej. Industrializacja pcha młynarstwo w drogie maszyny parowe, podczas gdy spekulanci nabijają kieszenie zyskami pochodzącymi z importu taniej mąki. Julius Maggi podejmuje jednak wyzwanie. Dla bezpieczeństwa firmy zakłada w 1872 spółkę komandytową „Julius Maggi & Cie”, po czym dokupuje dwa młyny: w Zurychu i Schaffhausen.
