W czerwcu 1868 w szkockiej rodzinie Johna i Margaret Ramsay’ów z Glasgow przychodzi na świat pierwszy syn – William. John, religijny, zaradny Szkot zajmuje się sprzedażą książek, organizacją wycieczek, jest rytownikiem i grawerem. 10 lat później Ramsay’owie wraz z trzema synami emigrują do Australii i w czerwcu 1878 osiedlają się w Melbourne. Tu na świat przychodzą jeszcze trzy siostry i dwóch braci. John Ramsay w Australii z powodzeniem funkcjonuje jako broker na rynku nieruchomości. Toteż William po skończeniu szkoły wspólnie z ojcem dalej prowadzi ten biznes pod nazwą John Ramsay & Son. W 1888 Ramsay’owie przenoszą się do własnej posiadłości Clydebank w Essendon opodal Melbourne.
Z początkiem 20. stulecia William Ramsay płynie zwiedzić pobliską Nową Zelandię. Tu poznaje przyszłą towarzyszkę życia – Anne Elizabeth Meek. 2 stycznia 1901 biorą w Omara ślub. Wspólnie wracają do Australii, gdzie William wspólnie z Hamiltonem McKellan otwierają w Carlton w prowincji Victoria małą fabryczkę produkującą drobną chemię dla domu: środki dezynfekujące, politury, kremy itp. Eksperymentują także nad kremem do butów. Używają do tego wosku, parafiny i terpentyny.
W 1904 fabryka zostaje przeniesiona do Melbourne. W tym samym roku rozpoczynają produkcję pasty do butów Mirror, która szybko odnosi sukces. Dwa lata później obaj wspólnicy opracowują nową recepturę. No bo jak długo można spoglądać na brudne obuwie osadników. Choć w pyle australijskiego buszu zdawać by się mogło – pasta rzecz niewiele przydatna.
Awans nowozelandzkiej kury
Kiedy pasta jest gotowa, Ramsay rozważa nad jej nazwą handlową. Pisze długą listę propozycji, którą zamierza przedyskutować z McKellanem. W pewnej chwili Anne Ramsay spoglądająca mu przez ramię stwierdza: - Nazwij ją kiwi.
Kiwi to symbol Nowej Zelandii, ptak – nielot o charakterystycznej zgarbionej sylwetce. William nie oponuje. Umieszcza też na opakowaniu sylwetkę ptaka. Nie przypuszcza, że ten znak towarowy wkrótce opanuje cały świat. Kiwi Boot Polish pojawia się w październiku 1906 i do końca roku udaje się sprzedać 86 tuzinów pasty. Pomimo, że na rynku jest 14 innych marek Kiwi okazuje się najlepsza. Jej zalety szybko dostrzegają sprzedawcy obuwia. Posmarowane pastą buty wyłożone w sklepowym oknie nie płowieją od słońca. Ale to nie koniec inwencji Williama. W 1908 pojawia się Dark Tan, czarne pudełko zawierające pastę odświeżającą przybrudzoną, kolorową skórę, zarazem nabłyszczającą ją i konserwującą. W 1909 w Sydney sprzedane zostaje 100 tuzinów opakowań. W 1910 Kiwi sprzedawana jest we wszystkich krajach Brytyjskiego Imperium. W 1911 sprzedaż rośnie do 2300 tuzinów opakowań, a w 1913 Europa kupuje 6000 tuzinów pudełek.
Pastę Kiwi początkowo kojarzono z Polską, sugerowała to bowiem nazwa – Kiwi Shoe Polish. W języku angielskim słowo polish ma podwójne znaczenie jako: polski i wypolerować. Oczywiście w reklamie powinno się pisać: „polish”, ale graficy często umieszczają napis „Polish”.
W 1912 obaj wspólnicy rozstają się. John i William Ramsay’owie płyną do Anglii, gdzie zakładają w Londynie filię Kiwi Polish Co, produkującą pastę w Europie. William powraca z Anglii i we wrześniu 1914 roku umiera na raka w Melbourne, pozostawiając żonę i dwóch synów.
Kiwi w okopach
Tymczasem w Europie wybucha wojna. Kiedy w 1916 australijskie oddziały lądują w Europie, okazuje się, że każdy żołnierz jest wyposażony w pudełko pasty Kiwi i szczoteczkę dostarczone przez The Kiwi Polish Co. Pty Ltd. Szczególnie zauważalni są jeźdźcy z konnicy australijskiej. Wkrótce John Ramsay wraz z bratem Jamesem przekonują do zakupu pasty armię brytyjską, a później amerykańską. Okopy to jedno, a lśniące buty to inna sprawa – tłumaczą. Australijscy żołnierze nie tylko stacjonują w Europie, także w Kanadzie, RPA i Pakistanie. Wszędzie są żywą reklamą pasty dzięki wspaniale błyszczącym butom. Żołnierze okazują się najlepszym środkiem promocji i kiedy wojna się kończy, okazuje się, że Kiwi Polish Company sprzedała 30 mln. pudełek pasty.
Chińskie podróbki Kiwi sprzedawane są w USA w cenie 9-18 centów. Oryginalne pudełko kosztuje 1,08-1,71 USD.
W 1924 pasta Kiwi jest sprzedawana w 50 krajach. Wkrótce w Richmond powstaje wielka nowoczesna fabryka i ekskluzywna kwatera zarządu w Finchley. W marcu 1924 John Ramsay umiera w Australii. W tym momencie jest prominentnym kaznodzieją w kościele Kongregacjonistów, prezydentem YMCA i rzecznikiem Yarra Bank. Zarządzanie firmą przejmuje wdowa Margaret, która w 1928 przekazuje władzę najstarszemu synowi – Johnowi.
Kiwi ma naturalnych promotorów. Lata 30. popularyzują Kiwi na parkietach. Muzycy jazzowi i tancerze prezentują idealnie lśniące buty. W latach 60. symbolem lśniącego obuwia są „Chelsea shoe” Beatlesów.
Pasta Kiwi but ożywi – brzmiał slogan reklamowy w przedwojennej Polsce.
Także podczas II wojny światowej Alianci wyposażeni byli w pastę Kiwi. A zużyte pudełka skupowano po 9 pensów za sztukę. Podobno amerykańscy żołnierze stacjonujący po II wojnie światowej w Japonii mieli szczególne wzięcie u Japonek ze względu na błyszczące obuwie. Kiedy do Japonii przybyli Anglicy, Amerykanie zamieniali kilka paczek Cameli za jedno pudełko Kiwi. Czy jest z tym jakiś związek nie wiadomo, ale pierwsza po II wojnie światowej fabryka Kiwi produkująca pastę w kolorze czarnym, brązowym i bezbarwną otwarta zostaje w Filadelfii.
W 1981 Kiwi Polish Co. łączy się z Nicholas International Ltd, firmą farmaceutyczną i zmienia nazwę na Nicholas Kiwi. W 1984 zostaje przejęta przez wielonarodową korporację handlową Sara Lee Corporation. Dziś pudełka z ptakiem kiwi schodzą z taśm produkcyjnych w dziewięciu krajach świata, a wynalazek Williama Ramsaya można kupić w prawie 200 krajach świata. Jest niekwestionowanym Numerem 1 w tej branży. A ptak kiwi zyskał nieśmiertelną sławę.
Tweet